برای اخرت

بنام الله / هستی بخش انسانها /«اگر صدسال مانی ور یکی روز// بباید رفت از این کاخ دل‌افروز»

برای اخرت

بنام الله / هستی بخش انسانها /«اگر صدسال مانی ور یکی روز// بباید رفت از این کاخ دل‌افروز»

فکر و بکر حاجی

 


              فکر و بکر حاجی



یارو میخواست بره مکه


نا سلامتی حاجی بشه


بهش میگم انشاالله که واجباتتو ادا کردی

 گفت بله خدا را شکر / اموالی نداشتم

با خاج اقا هم صحبت کردم / بمن تعلق نمیگرفت

که خمس و زکات بدم

بعد فهمیدم اقا دارو ندارشو به اسم   زنش و بچه هاش کرده

که واجبات بهش تعلق نگیره

به این میگن فکر و بکر/ یا کلاه شرعی گذاشتن سر خدا

اما بنده خدا نمیدونست

مکرو و مکر الله / والله خیرو الماکرین

سرطان گرفت هم زیارت نصیبش نشد هم از اون همه اموال کسی  حتی حاضر نشد

خرج دوا درمانشو بهش بده

با دست خالی  رفت اون دنیا

پناه میبرم بخدا از حرص انسانها

ان الانسانه هلوعا

بدرستی که انسان حریص افریده شده

نظرات 1 + ارسال نظر
غزل جمعه 10 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 02:52 ق.ظ

واااااااااای پناه بر خدا عجب آمهایی پیدا میشه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد